Vesta Bakireleri Kimlerdir? Vesta Tapınağı ve Roma Mitolojisi
Vesta Bakileri (Rahibeleri)
İnsanların çoğu Hestia’ya evlerinde tapınırdı, ama Antik Çağ’ın en ünlü tapınaklarından biri onun adına dikilmişti: Vesta Tapınağı. Roma’da bulunan bu tapınakta, Vesta Bakireleri (Vesta, Hestia’nın Latince’deki adıydı) olarak bilinen rahibeler hizmet verirdi. Vesta Tapınağı’nda, tanrıçaya altı rahibe hizmet ederdi. Roma’nın en iyi ailelerinden seçilen bu rahibelerin güzel olmaları ve hiçbir fiziksel kusurlarının bulunmaması gerekirdi. Ayrıca, görevlerine başladıkları zaman iki ebeveynlerinin de hayatta olması lazımdı. Vesta rahibelerinin eğitimi altı ile on yaşları arasında başlardı. Vesta Bakireleri Roma kültürünün çok önemli bir parçasıydı. Bu nedenle bir kız çocuğunun bu göreve seçilmesi, hem kızın kendisi hem de ailesi için büyük bir şerefti.
Vesta rahibesi olmak için eğitim gören bir genç kızın bekâret yemini etmesi ve tapınağa otuz yıl boyunca hizmet edeceğine söz vermesi gerekirdi. Göreve başlayacağı zaman yapılan törende, ona tapınağa kadar eşlik edilirdi ve burada diğer Vesta Bakireleri tarafından karşılanırdı. Burada ona beyaz giysiler giydirilir ve saçları kesilirdi. Eğitim on yıl sürerdi. Bundan sonra, yeni rahibe on yıl boyunca aktif olarak hizmet ederdi. Bu süre boyunca, Vesta’nın Ateşi’nin devamlılığını sağlamak ve her gün ateşin üzerine kutsal su serpiştirmek gibi sorumlulukları yerine getirirdi. Aktif hizmeti sona eren rahibeler, on yıl boyunca da yeni rahibe adaylarının eğitimine yardım ederlerdi. Antik Romalılar, Vesta’nın Ateşi sönerse Roma’ya uğursuzluk geleceğine inanırlardı. Ateşi gözetmek çok önemli bir görev olduğundan, başarısızlık çok ciddi bır şekilde cezalandırılırdı; ateşin sönmesine izin veren bir rahibe sopalarla dövülürdü.
Rahibelerin Hizmet Süresi
Rahibeler, otuz yıl boyunca tapınağa hizmet ettikten sonra, isterlerse normal birer vatandaş olarak yaşamlarına devam edebilir, evlenip çocuk sahibi olabilirlerdi. Ancak, Vesta Bakireleri’nin çoğu yaşamlarının geri kalanında da tanrıçanın hizmetkârı olmaya devam etmeyi seçerdi. Sonuçta, Vesta’ya hizmet etmek, onların bildiği tek yaşam şekliydi. Vesta Bakireleri’ne olağan Romalı kadınlardan daha farklı davranılırdı. Hiçbir erkeğin himayesi altında olmadıkları için erkeklerin yararlandığı hakların bazılarına onlar da sahipti. Örneğin, Vesta rahibeleri mahkeme duruşmalarına katılabiliyor ve mal varlıklarına istedikleri kişilere miras bırakabilmek için vasiyet yazabiliyorlard.
Bekaret Yeminini Bozmak
Bir Vesta Bakiresi’nin işleyebileceği en büyük suç, bekâret yeminini bozmaktı. Bunu yapmak, hem tanrıçaya hem de Roma şehrine ihanet etmek anlamına geliyordu; çünkü Romalılar şehrin kaderinin Vesta Bakireleri’nin sadakatine bağlı olduğuna inanırlardı. Bekâret yeminini bozduğu öğrenilen bir rahibe, canlı canlı gömülürdü. Bu gömü, özen gerektiren bir törendi. Yüzkarası damgası yiyen rahibe üzeri kalın keten ile kaplanmış olan ince bez parçalarından yapılan gömü kefeniyle sarılırdı. Bu kefen, hem rahibeyi hareketsiz tutar hem de yakarışlarını engellerdi. Daha sonra ölüleri taşımada kullanılan bir sedyenin üzerine yerleştirilir, bir geçit alayıyla birlikte şehrin bir ucundan diğerine taşınırdı. Gömüleceği yerde bir rahibin monoton bir makamla okuduğu dualar eşliğinde, üzerindeki gömü kefeni soyulurdu.
Rahibe daha önceden hazırlanan mezar odasına indirilir ve bir yatağın üzerine yerleştirilirdi. Bu mezar odasında yalnızca bir gün yetecek kadar yiyecek, su ve ışık bulunurdu. Mezar odası kapatıldıktan sonra, mezarın içi toprakla doldurulurdu. Bu gömü töreninde görev alanlar, buranın bir mezar alanı olduğunu hiç kimsenin anlamaması için, toprağı büyük bir özenle düzeltirlerdi. Utanç verici duruma düşen bir Vesta rahibesinin, geleneksel gömülme törenleriyle uğurlanmadığı için, Ölüler Diyarı’na asla ulaşamayacağı düşünülürdü. Onun kurban edilmesiyle tanrıların yatışacağına ve Roma’ya zarar gelmesinin engelleneceğine inanılırdı.
Kaynakça:
- Her Yönüyle Klasik Mitoloji – Dr. Nancy Conner.
Instagram hesabımızı takip etmeyi unutmayınız…